Tien jaar werd eraan gebouwd, duizenden hectaren land onteigend en honderden gebouwen gesloopt. 23 forten, 11 schansen en talloze kleinere verdedigingswerken moesten de belangrijkste Belgische havenstad beschermen. De Stelling van Antwerpen vormde, daarvan was men overtuigd, een onneembare vesting.
Hoe anders was de realiteit. De Stelling van Antwerpen hield het in de herfst van 1914 nog geen tien dagen vol. Het beton van de forten bleek niet bestand tegen de Duitse kanonnen. Twintig jaar later kregen sommige forten nog een tweede leven, maar opnieuw bleken ze niet opgewassen tegen de Duitse overmacht.
Sindsdien leidde de Stelling van Antwerpen een verborgen bestaan. In de verlaten forten sloeg men materiaal op en soms deed het Belgische leger er een oefening. Maar verder gebeurde er niets. Toen in de jaren zeventig de laatste militairen vertrokken nam de natuur het heft in handen. Waar manschappen overnachtten overwinteren nu vleermuizen, ooit kale omwallingen zijn groene paradijzen waar spechten en uilen broeden in oude bomen en de vestinggrachten zitten boordevol vis
Joost Vermeulen wandelde samen met de fotograaf Rénie van der Putte langs de verlaten stellingen. Een wandeling langs vergeten oorlogsmonumenten. Maar ook een wandeling door de nieuwe groene gordel van Antwerpen.
Joost is onder meer wandelcoördinator van de Fiets en Wandelbeurs, reisjournalist met een bijzondere liefde voor historie en een fervent wandelaar. In 2014 maakte hij de gids ‘Wandelen langs de Stelling van Antwerpen’.
